بررسی کارکرد و معنای فرم شهر مدرن از منظر نشانه شناسی لایه ای

یکی از مهم‌ترین وجوه شناخت و تحلیل شهر، فرم شهر است. در تعریف این جنبه از بررسی شهر آمده است که هر فرم، حاصل و برآیند رابطه میان مجموعه‌ای از نیروها (فضایی و غیرفضایی) است که شناخت آن‌ها، نخستین گام در طراحی فرم است. از آنجا که یکی از اهداف فرم شهر مطلوب، برخورداری از معنا و هویت است، بررسی این وجه از شهر در قالب رویکرد معنا‌شناختی مورد توجه این نوشتار است. معنا و کارکرد مناسب این وجه از شهر می‌تواند بر ارتقای تصور ذهنی استفاده کنندگان، افزایش حس مکان و هویت تأثیرگذار باشد. در این نوشتار بررسی عوامل مؤثر بر گسست معنایی فرم شهر مدرن مورد توجه قرار گرفته است و هدف آن است تا ضمن بهره‌مندی از رویکرد نشانه‌شناسی لایه‌ای و بهره‌گیری از مهم‌ترین مفاهیم آن شامل نشانه به‌مثابه متن، ساختار سلسله مراتبی، نشانداری، بافت‌سازی و بافت‌زدایی، کارکرد فرم شهر مدرن1 و عوامل تأثیرگذار بر فرآیند بافت‌زدایی از آن بررسی شود. به نظر می‌رسد به دلیل دگرگونی عوامل غیرفضایی به‌عنوان لایه تأثیرگذار بر متن، از فرم شهر بافت‌زدایی شده و بعضاً دریافت معنی را دچار تعلیق شده و شخص را در تفسیر، دچار سردرگمی کرده است.